Fluorapatyt

Fluoroapatyt to minerał podobny do hydroksyapatytu, który może być również budulcem twardych tkanek zęba. Występuje, gdy rozwijające się tkanki zęba są narażone na jony fluoru pobierane ogólnoustrojowo, na przykład przez fluoryzowaną wodę pitną, mleko, sól lub fluoryzowane tabletki przepisane wcześniej przez dentystów stosunkowo czarne. Po wyrżnięciu zębów w strukturę szkliwa zębów można również wprowadzać jony miejscowo działających fluorków zawarte w pastach do zębów, płynach do płukania ust lub żelach i lakierach fluorkowych. Jony te osadzają się w miejscach minerałów, które zostały uwolnione przez kwasy wytwarzane przez bakterie płytki nazębnej lub w pożywieniu. Z drugiej strony jony fluorkowe remineralizują szkliwo zębów, tworząc fluoroapatyt. Jednocześnie fluoroapatyt jest nieco mocniejszy, a także bardziej odporny na kwasy niż konwencjonalny hydroksyapatyt. Dlatego odgrywa rolę w zapobieganiu próchnicy.